انواع استراتژی های تدریس مبتنی بر علم مغز و عصب و تاثیرات آن بر فنون و روشهای یادگیری دانش آموزان

استفاده از روش ها و استراتژی های مبتنی بر علم مغز و اعصاب در فرایند تدریس، توانایی بالقوه ای برای بهبود یادگیری دانش آموزان دارد. با توجه به اینکه مغز انسان به عنوان مرکز فرمانده دریافت و پردازش اطلاعات عمل می کند، شناخت عملکرد مغز و استفاده از رویکردهای مبتنی بر این دانش می تواند به بهبود عملکرد و یادگیری دانش آموزان کمک کند. یکی از روش های موثر بر اساس این علم، استفاده از تکنیک های تدریس هماهنگ با عملکرد مغز است. به عنوان مثال، ایجاد فضاهای آموزشی مناسب، استفاده از روش های فعالیت مغزی مانند تمرینات حرکتی و تحرکات بدنی در کلاس های درسی، استفاده از تصاویر و نمودارها برای تقویت حافظه بصری و غیره می تواند به تحریک بخش های مختلف مغز کمک کرده و در نتیجه بهبود یادگیری را تسریع کند. علاوه بر این، استفاده از روش های تدریس مبتنی بر علم مغز می تواند به بهبود توجه، تمرکز و حافظه دانش آموزان کمک کند. به عنوان مثال، استفاده از تکنیک هایی مانند بازخوانی فعال و تکرار بازخوانی شده می تواند به تثبیت اطلاعات در حافظه کوتاه مدت و بلندمدت کمک کند. در نهایت، استفاده از این استراتژی ها می تواند به افزایش میزان مشارکت و مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری منجر شود. آن ها با بهره گیری از این دانش، می توانند به طور موثرتری درک کنند، اطلاعات را بهتر یاد بگیرند و در نهایت عملکرد تحصیلی خود را بهبود بخشند. بنابراین، به طور کلی، استفاده از رویکردهای مبتنی بر علم مغز و اعصاب در تدریس می تواند به بهبود فرایند یادگیری دانش آموزان کمک کرده و به آن ها کمک کند تا بهره ورتر و کارآمدتر یاد بگیرند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، هنر تدریس ، تحرکات بدنی ، عملکرد مغز ، دانش آموزان