ارزیابی تاثیر سیاستهای اصالحی در نظام آموزش عمومی بر توسعه پایدار آموزشی در کشورهای در حال توسعه

در سالهای اخیر، اصلاحات آموزشی در کشورهای در حال توسعه به یکی از اولویتهای اصلی در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار تبدیل شده است. یکی از ابزارهای کلیدی در این اصلاحات، استفاده از فناوریهای نوین است که می تواند نقش اساسی در بهبود کیفیت آموزش، کاهش نابرابریهای آموزشی و ارتقای دسترسی به آموزش در مناطق مختلف ایفا کند. فناوری های دیجیتال و ابزارهای آنلاین به عنوان راهکارهایی برای غلبه بر چالشهای مختلف آموزشی مانند کمبود منابع انسانی، دسترسی محدود به معلمان با کیفیت و زیرساختهای ناکافی، معرفی شده اند. این تحقیق به بررسی تاثیر فناوریهای نوین بر فرآیندهای اصلاحات آموزشی در کشورهای در حال توسعه می پردازد و تلاش می کند تا نحوه استفاده از این فناوریها و تاثیر آن ها بر توسعه پایدار آموزشی را تحلیل کند. هدف اصلی این تحقیق، ارزیابی نقش فناوریهای نوین در فرآیند اصلاحات آموزشی است که با استفاده از روشهای نوآورانه و ابزارهای دیجیتال، موجب تسهیل دسترسی به آموزش با کیفیت، به ویژه در مناطق دورافتاده و آسیب پذیر می شود. از جمله فناوری های مورد بررسی در این تحقیق می توان به آموزش آنلاین، نرم افزارهای آموزشی، سیستمهای مدیریت یادگیری، و فناوریهای همراه اشاره کرد که توانسته اند به دانش آموزان این امکان را دهند تا از آموزش با کیفیت در هر زمان و مکانی بهره مند شوند. این فناوری ها همچنین با فراهم آوردن فرصتهای آموزشی برای گروه های مختلف اجتماعی، به کاهش نابرابری های آموزشی در کشورهای در حال توسعه کمک کرده اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از فناوریهای نوین می تواند به طور قابل توجهی کیفیت آموزش را ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

نظام آموزش عمومی ، توسعه پایدار ، آموزش ، کشورهای در حال توسعه ، سیاستهای اصلاحی