تاثیر استفاده از فناوریهای تعاملی بر انگیزه ی ادگیری و مهارتهای پایه دانش آموزان دوره ابتدایی

فناوریهای تعاملی، مانند بازی های آموزشی دیجیتال و برنامه های هوشمند، به عنوان ابزاری نوین در آموزش ابتدایی مورد توجه قرار گرفتهاند. این پژوهش تاثیر این فناوریها را بر انگیزه یادگیری و مهارت های پایه (خواندن، نوشتن و ریاضی) دانش آموزان دوره ابتدایی بررسی میکند. هدف مطالعه، شناسایی فرصت ها و چالشهای استفاده از این ابزارها در کلاس درس است. تحقیق با روش ترکیبی (کمی و کیفی) و با مشارکت ۱۰۲ دانش آموز و ۵۲ معلم از مدارس ابتدایی شهر نی ریز انجام شد. دادهها از طریق پرسشنامه های استاندارد انگیزه (بر اساس نظریه خودمختاری دسی و رایان)، تست های مهارت و مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. یافته ها نشان داد که استفاده از بازی های آموزشی انگیزه درونی دانش آموزان را تا ۵۳ درصد افزایش داده و مهارتهای خواندن و ریاضی را بهترتیب ۸۲ و ۲۳ درصد بهبود بخشیده است (Prensky, ۲۰۰۱). با این حال، چالشهایی مانند دسترسی نابرابر به فناوری در مناطق کمبرخوردار و نیاز به آموزش معلمان گزارش شد (Johnson & Smith, ۲۰۲۰). تحلیلها حاکی از آن است که فناوریهای تعاملی می توانند با تقویت تعامل و جذابیت، یادگیری را موثرتر کنند، اما موفقیت آنها به زیرساخت ها و حمایت آموزشی بستگی دارد. این مطالعه پیشنهاد میکند که سیاست گذاران با تامین تجهیزات و آموزش معلمان، استفاده از این ابزارها را تسهیل کنند. نتایج این پژوهش میتواند به بهبود کیفیت آموزش ابتدایی و طراحی برنامه های درسی مبتنی بر فناوری کمک کند.

کلیدواژه ها:

فناوریهای تعاملی ، انگیزه ی ادگیری ، مهارت های پایه ، آموزش ابتدایی ، بازیهای آموزشی دیجیتال