اقدام پژوهی: چگونه توانستم آسیبهای اجتماعی دانش آموزان ناشی از طلاق را کاهش دهم؟

اقدام پژوهی حاضر در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ در دبستان دخترانه ۱۳ آبان با جامعه آماری ۳۳ نفر در پایه پنجم ابتدایی تدوین و جمع آوری شد. اینجانب طاهره عزیزی، با مدرک فوق دیپلم آموزش ابتدایی، این پژوهش را با هدف بهبود وضعیت تحصیلی و روانی دانش آموزی به نام مریم که پس از جدایی والدینش دچار افت تحصیلی، استرس، اضطراب و پرخاشگری شده بود، انجام دادم. اهداف جزئیتر پژوهش شامل افزایش اعتماد به نفس، کاهش استرس و اضطراب، بهبود روابط اجتماعی و افزایش انگیزه تحصیلی مریم بود. اهم مشکلات موجود در کلاس که منجر به ارائه راه حلهای مورد نظر شد عبارت بودند از: افت تحصیلی، استرس و اضطراب، پرخاشگری و کاهش عزت نفس مریم که ناشی از آسیبهای اجتماعی طلاق والدینش بود. پژوهشگر، با همکاری همکاران و مشاوران، تصمیم گرفت تا با یک برنامه ریزی دقیق و اجرای راه حلهای مختلف به صورت فردی و گروهی، این مشکلات را برطرف سازد. راهحلهای ارائه شده شامل تغییر نوع درس دادن، اجرای راهحلهای تشویقی، تقویت ارتباط با خدا، آموزش مهارتهای مقابله با استرس، حمایت تحصیلی، استفاده از فیلمهای آموزشی، مشاوره با والدین و اجرای بازیهای گروهی بود. روش اقدام پژوهی از نوع تحقیق عملی در آموزش و پرورش بوده و بر این اساس پژوهشگر از مشاهده دقیق، مصاحبه، گفتوگو با همکاران و والدین، بررسی کتابها و مقالات گوناگون و اقدام پژوهیهای همکاران دیگر بهره جست و به نتایجی همچون کاهش استرس و اضطراب، بهبود روابط اجتماعی، افزایش انگیزه و بهبود نمرات تحصیلی مریم دست یافت.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، افت تحصیلی ، استرس و اضطراب ، پرخاشگری ، عزت نفس ، آسیب های اجتماعی ناشی از طلاق ، راهحلهای تشویقی ، مهارتهای مقابله با استرس ، حمایت تحصیلی ، بازیهای گروهی