تدریس جذاب فیزیک در کلاس درس با کمک گروههای مجازی و یادگیری معکوس

آموزش فیزیک به طور سنتی بر آموزش مبتنی بر سخنرانی متکی بوده است که اغلب تعامل دانش آموزان و درک مفهومی را محدود می کند. مدل یادگیری معکوس و آموزش مبتنی بر گروه مجازی به عنوان استراتژی های نوآورانه برای افزایش یادگیری فعال، همکاری و مهارتهای حل مسئله پدیدار شده اند. یادگیری معکوس، ارائه محتوا را به فعالیت های قبل از کلاس تغییر می دهد و به زمان کلاس اجازه می دهد تا به بحث های تعاملی و کاربردهای عملی اختصاص یابد. گروه های مجازی با تسهیل همکاری همتا، حل مسئله در زمان واقعی و اشتراک گذاری دانش، از این مدل بیشتر پشتیبانی می کنند که منجر به بهبود عملکرد تحصیلی، انگیزه و تعامل می شود. این مقاله به طور سیستماتیک تحقیقات اخیر در مورد اثربخشی این رویکردهای آموزشی در آموزش فیزیک را مرور می کند و تاثیر آنها را بر نتایج یادگیری دانش آموزان، تفکر انتقادی و یادگیری خودتنظیمی تجزیه و تحلیل می کند. یافته ها نشان می دهد که اگرچه این روش ها تسلط مفهومی و انگیزه دانش آموزان را به طور قابل توجهی بهبود می بخشند، اما چالش هایی مانند پاسخگویی دانش آموزان، دسترسی به فناوری و سازگاری مربی باید برطرف شود. این مطالعه به این نتیجه می رسد که یادگیری معکوس همراه با گروه های مجازی می تواند به عنوان یک مدل آموزشی قدرتمند دانش آموز محور عمل کند و آموزش سنتی فیزیک را به یک تجربه یادگیری تعاملی تر، جذابتر و موثرتر تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری معکوس ، گروه های مجازی ، آموزش فیزیک ، یادگیری فعال ، تعامل دانش آموزان