بررسی تاثیر آموزش شناخت درمانی هستنی نگر بر انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری مادران کودکان استثنایی شهرستان کالله

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر شناخت درمانی هستنی نگر بر انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری مادران کودکان استثنایی شهرستان کالله انجام شد. بدین منظور روش تحقیق شبه آزمایشی انتخاب شد. جامعه این پژوهش شامل تمامی مادران کودکان استثنایی مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی وابسته به سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی و مراکز نگهداری کودکان استثنایی شهرستان کالله در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ می باشند. برای نمونه گیری این پژوهش از بین نفر از کل جامعه براساس جدول کرجسی و مورگان به صورت نمونه گیری تصادفی ساده به میزان ۱۲ نفر بعنوان گروه آزمایش و ۱۲ نفر بعنوان گروه کنترل به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های تابآوری کانر و دیویدسون و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال جمع آوری شدند. نتایج بدست آمده از تحلیل داده های این پژوهش نشان دادند که آموزش شناخت درمانی هستنی نگر بر تاب آوری مادران کودکان استثنایی شهرستان کالله تاثیر گذاشته است. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس در بخش دیگر نشان داد که آموزش شناخت درمانی هستی نگر بر انعطاف پذیری شناختی مادران کودکان استثنایی تاثیر گذاشته است.

کلیدواژه ها:

کودکان استثنایی ، تاب آوری ، انعطاف پذیری شناختی