اثربخشی درمان روانپویشی کوتاه مدت بر نظم جویی شناختی هیجانی و نشخوار ذهنی زنان دارای همسر معتاد

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان روانپویشی کوتاه مدت بر نظم جویی شناختی هیجانی و نشخوار ذهنی زنان دارای همسر معتاد انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶) و پرسشنامه نشخوار ذهنی نولن هوکسما و مارو (۳۹۹۱) بود. سپس گروه آزمایش با توجه به برنامه درمان روانپویشی کوتاه مدت بر روی گروه آزمایش به صورت ۲۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان قرار گرفتند. گروه کنترل تحت هیچ درمانی قرار نگرفت و در لیست انتظار قرار گرفتند. بعد از اتمام دوره ی درمانی، دوباره از گروه های کنترل و آزمایش پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یک و چند متغیره تحلیل شدند. همچنین سطح معناداری ۰.۰۵ در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد که درمان روانپویشی کوتاه مدت بر نظم جویی شناختی هیجانی و نشخوار ذهنی زنان دارای همسر معتاد اثربخش است (P < ۰.۰۵).

کلیدواژه ها:

درمان روانپویشی کوتاه مدت ، نظم جویی شناختی هیجانی ، نشخوار ذهنی