سنجش نگرش آموزگاران کردکوی نسبت به مزایای استفاده از فناوریهای آموزشی و پیشبایستهای آن در فرآیند تعلیم و تربیت دانش آموزان

هدف این پژوهش، بررسی نگرش معلمان نسبت به مزایای استفاده از فناوریهای آموزشی و پیش بایستهای آن در فرآیند تعلیم و تربیت دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل همه معلمان رسمی دوره ابتدایی شاغل در آموزش و پرورش کردکوی در سال تحصیلی ۴۰۳-۴۰۴ می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده (با حق انتخاب یکسان برای کل جامعه آماری)، ۲۰ نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش پس از تحقیقات انجام شده، ۲۰ ماده از پرسشنامه "یاووز" با عنوان "سنجش نگرش استفاده از تکنولوژی در آموزش" که به صورت طیف لیکرت ۵ گزینه ای از کاملا موافقم تا کاملا مخالفم می باشد، انتخاب شد. امتیاز کلی پرسشنامه با جمع بندی میانگین امتیازات جداول، عددی بین ۲۰-۱۰۰ (حد برش ۶۰) خواهد بود. نتیجه نهایی عدد ۸۲.۲ را نشان می دهند که نمایانگر آن است که میزان موافقت (نگرش) آموزگاران کردکوی نسبت به مزایا و پیش بایستهای استفاده از تکنولوژی در فرآیند تدریس، حدود ۶۸.۵% می باشد؛ به عبارت دیگر نگرش آنها مثبت و در سطح خوب (رو به بالا) می باشد.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، آموزش ، نگرش ، دانش آموز ، معلم