کاربرد فناوری های واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) در فرآیند طراحی، تجسم و ارائه پروژه های معماری

با توسعه روزافزون این فناوری ها امکان ایجاد تجربیات تعاملی و واقع گرایانه برای معماران و مشتریان فراهم شده است که به طور چشمگیری فرآیند طراحی و ارائه پروژه های معماری را تغییر داده است. در مقاله حاضر که به روش توصیفی - تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است، قصد داریم به بررسی کاربرد فناوری های واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) در فرآیند طراحی، تجسم و ارائه پروژه های معماری بپردازیم. نتایج نشان می دهد که فناوری واقعیت افزوده با افزودن عناصر دیجیتال به دنیای واقعی، به معماران این امکان را می دهد که طرح های خود را در محیط های واقعی تجسم کنند و مشتریان را در روند طراحی نیز مشارکت دهد. این رویکرد، نه تنها به بهبود ارتباط میان طراحان و مشتریان کمک می کند، بلکه موجب بهینه سازی تصمیم گیریهای طراحی نیز می گردد. از سوی دیگر، واقعیت مجازی با ارائه شبیه سازیهای کامل و Immersive، از فضای طراحی به معماران و مشتریان این امکان را می دهد که به طور کامل در فضا غوطه ور شوند و تجربیات واقعی از پروژه های آینده را حس کنند. این تحقیق همچنین نشان می دهد که ادغام فناوری های AR و VR به عنوان ابزارهای نوآورانه در صنعت معماری، قادر است تحولی در فرآیندهای طراحی ایجاد کند و به بهبود کیفیت و رضایتمندی مشتریان کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

فناوری واقعیت افزوده ، واقعیت مجازی ، طراحی معماری ، تجسم ، ارائه پروژه های معماری