بررسی بازتاب افکار شیعی در اشعار حافظ، سعدی، فردوسی، عطار

این پژوهش به بررسی بازتاب افکار شیعی در اشعار شاعران بزرگ فارسی زبان، شامل حافظ، سعدی، فردوسی و عطار، می پردازد. هدف اصلی این تحقیق تحلیل چگونگی شکل گیری و تجلی این افکار در آثار شاعران و بررسی میزان توجه آنها به مفاهیم و نمادهای شیعی است. در این راستا، با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، به تحلیل متون شعری و استخراج مولفه های کلیدی مرتبط با تشیع پرداخته شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهند که مفاهیم شیعی نظیر امامت، ولایت و شفاعت در اشعار این شاعران به طور قابل توجهی نمایان شده و این شاعران به ویژه در دوره صفوی، با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی، به ترویج و تحکیم این مفاهیم پرداخته اند. همچنین، تاثیر تعالیم دینی بر شکل گیری اندیشه های شاعرانه و چگونگی به کارگیری عناصر دینی در شعر برای بیان دغدغه های اجتماعی و سیاسی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش به منظور ایجاد درک عمیق تری از ارتباط بین ادبیات و باورهای دینی، و همچنین نقش شعر در تبیین و تقویت مفاهیم شیعی طراحی شده و نتایج آن می تواند به عنوان منبعی برای پژوهش های آتی در زمینه ادبیات فارسی و دین پژوهی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازتاب ، افکار ، اشعار ، حافظ ، سعدی ، فردوسی ، عطار