بررسی نقش سبک های فرزند پروری والدین در رشد اجتماعی دانش آموزان

سبک های فرزندپروری را می توان به عنوان مجموعه یا سیستم رفتاری تعریف کرد که تعامل والدین و کودک را در طیف گسترده ای از موقعیت ها توصیف می کند و یک فضای تعامل موثر را ایجاد می کند. سبک والدین دو عنصر مهم والدین را به خود اختصاص می دهد: مسئولیت پذیری والدین و مطالبه والدین. سبک های فرزندپروری ترکیبی از رفتارهای والدین است که در موقعیتهای گسترده ای روی میدهد و جو فرزندپروری بادوامی را پدید می آورند، روشهایی که والدین در برخورد با فرزندان خود اعمال میکنند. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی تاثیر سبک های فرزندپروری در بروز آسیب های اجتماعی بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که شیوه تربیتی والدین مقتدر که در مورد فرزندشان ثابت قدم هستند، الگوهایی از رفتارهای ابراز وجود و اعتماد را به آنها ارائه می دهند؛ آنها به گفته های کودکان خود گوش می سپارند و گفتگو با آنها را ترویج می دهند، همچنین روش انضباطی آنان توام با گرمی، منطق و انعطاف پذیری است که به کاهش اختلال رفتاری و افزایش پیشرفت در ابعاد مختلف یاری می رساند والدین مقتدر در کنش های خود با کودکان دلسوز و صمیمی هستند. والدین مقتدر توقعاتی دارند که با توجه به توانایی های درحال رشد فرزندشان، معقول است. علاوه بر این، این گونه والدین از درجات بالایی از گرم بودن و پاسخگو بودن برخوردارند.

کلیدواژه ها:

آسیب های اجتماعی ، سبک های فرزندپروری ، مشکلات رفتاری