بررسی ترجیحات یادگیری دانشجویان در آموزش الکترونیکی کشورهای ایران و عمان

شناخت ترجیحات یادگیری دانشجویان در آموزش الکترونیکی و نزدیک کردن آموزش به این ترجیحات می تواند به سازندگی بیشتر یادگیری کمک کند. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف بررسی ترجیحات یادگیری دانشجویان ایران و عمان از نوع مطالعه توصیفی- پیمایشی در حوزه آموزش الکترونیکی انجام گرفت. پژوهش حاضر با اتخاذ رویکرد کمی از روش توصیفی- پیمایشی مدایی برای رسیدن به هدف پژوهش انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان و دانشگاه سلطان قابوس عمان در سال تحصیلی ۲۰۲۱-۲۰۲۲ بود. حجم نمونه شامل ۸۲۲ نفر دانشجو (۴۱۱ نفر دانشجوی ایران و ۴۱۱ نفر دانشجوی عمان) که به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه الکترونیکی موریس (۲۰۰۹) و پرسشنامه ابعاد فرهنگی هافستد (۲۰۱۰) استفاده شد. جهت سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار ضریب برای پرسشنامه ترجیحات یادگیری الکترونیکی موریس (۲۰۰۹) ۰.۹۳ و برای پرسشنامه ابعاد فرهنگی هافستد (۲۰۱۰) ۰.۸۹ بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (کای اسکوئر)، آزمون راهه و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نشان می دهند که در نتیجه بندها، پیشنهاد می دهند که ترجیحات یادگیری کاربردی که به محیط یادگیری الکترونیکی به کار می برند، به منظور افزایش اثربخشی و کیفیت یادگیری ضروری است.

کلیدواژه ها:

ابعاد فرهنگی ، ترجیحات یادگیری ، ترجیحات فرهنگی ، یادگیری الکترونیکی