نقش مربیان در آموزش مهارتهای اجتماعی و عاطفی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مربیان در آموزش مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان است. پژوهش بصورت مروری بوده و با مطالعه اسناد و متون موجود در این زمینه انجام شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که مهارت های اجتماعی و عاطفی به عنوان یکی از مهم ترین جنبه های رشد فردی و اجتماعی دانش آموزان، نقش کلیدی در موفقیت تحصیلی، شغلی و زندگی آن ها ایفا می کند. این مهارت ها شامل توانایی برقراری ارتباط موثر، همکاری با دیگران، مدیریت احساسات، حل تعارض ها و تصمیم گیری مسئولانه است. آموزش مهارت های اجتماعی و عاطفی نه تنها موجب بهبود تعاملات فردی می شود، بلکه به دانش آموزان کمک می کند تا در مواجهه با چالش ها و فشارهای روانی، بطور موثر عمل کرده و به رشداخلاقی و عاطفی دست یابند. استفاده از روش های فعال تدریس، ازجمله باز ی های گروهی، فعالیت های مشارکتی، و رویکردهای مبتنی بر همدلی، به دانش آموزان امکان می دهد که توانایی های خود را در برقراری ارتباط و مدیریت احساسات بهبود بخشند. عالوه بر این، مربیان با الگوسازی رفتارهای مثبت، به دانش آموزان نشان می دهند که چگونه می توان روابط سالم و پایدار ایجاد کرد. مهارت های اجتماعی، مانند توانایی گوش دادن فعال و احترام به نظرات د یگران، دانش آموزان را قادر می سازد تا روابط بهتر ی با همسالان و معلمان خود برقرار کنند. در مقابل، مهارت های عاطفی مانند خودتنظیمی و همدلی به دانش آموزان کمک می کند تا احساسات خود را مدیریت کرده و به درک عمیق تری از احساسات برسند. آموزش مهارت های اجتماعی و عاطفی تاثیر مثبت بر پیشرفت تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان دارد. دانش آموزانی که از این مهارت ها برخوردارند، نه تنها در محیط مدرسه، بلکه در زندگ ی شخصی و اجتماعی نیز موفق ترند. این موضوع به ویژه در دوران کودکی و نوجوانی، که دوره های حساس رشد شخصیتی و اجتماعی هستند، اهمیت بیشتری پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

مربیان ، آموزش ، مهارتهای اجتماعی و عاطفی ، دانش آموزان