بررسی نقش میانجی فرهنگ سازمانی در رابطه سبک رهبری تحول آفرین با رفتار نوآورانه (مورد مطالعه مدیران مدارس ابتدایی شهر بندرعباس)

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی فرهنگ سازمانی در رابطه سبک رهبری تحول آفرین با رفتار نوآورانه انجام گرفت. تحقیق حاضر به روش توصیفی و از نوع همبستگی (مدل معادلات ساختاری) انجام گرفت، جامعه آماری این پژوهش، کلیه ی مدیران زن و مرد مدارس مقطع ابتدایی شهر بندرعباس (نواحی یک و دو) را شامل شد که به دلیل حجم پایین جامعه آماری (۲۵۹ نفر مدیر کل جامعه) به شیوه سرشماری به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه رفتار نوآورانه (۱۹۹۸)، پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون ۲۰۰۰ و پرسشنامه سبک رهبری تحول آفرین (۲۰۰۰) استفاده شد. نتایج بررسی ضرایب مسیر مدل معادلات ساختاری نشان داد که مسیر غیرمستقیم متغیر سبک رهبری تحول آفرین به سمت رفتار نوآورانه از طریق نقش میانجی فرهنگ سازمانی به لحاظ آماری معنادار شد، بنابراین رابطه غیرمستقیم معناداری با رفتار نوآورانه نشان داد. در ادامه ضریب مسیر مستقیم مربوط به سبک رهبری تحول آفرین به سمت رفتار نوآورانه و فرهنگ سازمانی به لحاظ آماری معنادار می باشد. بنابراین با بهبود سبک رهبری تحول آفرین در مدیران مدارس به همان میزان رفتار نوآورانه کارکنان و فرهنگ سازمانی مدارس نیز افزایش می یابد. در پایان نیز نتایج نشان دادند که ضریب مسیر مستقیم مربوط به فرهنگ سازمانی با رفتار نوآورانه نیز به لحاظ آماری معنادار می باشد. لذا که با افزایش فرهنگ سازمانی در مدیران مدارس به همان میزان رفتار نوآورانه آنان نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، سبک رهبری تحول آفرین ، رفتار نوآورانه ، مدیران مدارس ابتدایی