بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر روش تدریس جیگساو بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

روش آموزش جیگساو یا همان یادگیری مشارکتی یکی از شیوه های نوین آموزش است. یادگیری مشارکتی الگویی از آموزش است که دانش آموزان به منظور دستیابی به هدفی مشخص و برای اجرای کامل یک وظیفه ی محوله با یکدیگر، در آن همکاری می کنند. به عبارت دیگر روش یادگیری مشارکتی مبتنی بر یک محیط یادگیری پویا و فعال است که در آن همکاری در فعالیت های یادگیری منجر به یادگیری موفقیت آمیز دانش آموزان می شود و فراگیر در این روش به یادگیرنده فعال، یادگیرنده اجتماعی و یادگیرنده خلاق تبدیل می شود. با توجه به این مهم، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر روش تدریس جیگساو بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر سنندج تشکیل دادند، ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مرگان و جینگز (۹۱۱۱) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۷۶/۰ و ۸۳/۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان در پیش آزمون ۵۲/۳۰ که در پس آزمون به ۲۵/۳۶ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد (۰۰۳/۰=p.). در واقع بین دانش آموزانی که با روش تدریس جیگساو آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان خودکارآمدی تحصیلی آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، جیگساو ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان ، مدرسه