بررسی رابطه بین مهارت پرسشگری با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان

یکی از مهارتهایی که در عصر اط العات، دانش آموزان باید داشته باشند حس پرسشگری و کنجکاوی است. پرسشگری عنصری کلیدی در فرآیند یادگیری است که به فراگیران کمک میکند، تا از طریق ترکیب دانش قبلی و اط العات جدید خود، هدایت یادگیری خویش را به دستگیرند. نقش مهمی در یادگیری معنیدار دارد و تاثیر زیادی بر آشکار نمودن کیفیت تفکر و چهارچوب مفهومی آن دارد. بهعبارت دیگر، واضح نمودن کیفیت تفکر آدمی از طریق روحیه پرسشگری است و پرسش نقطه شروع و مبدا جهش فکری انسانهاست . لذا با توجه به این مهم پژوهش حاضر باهدف، بررسی رابطه بین مهارت پرسشگری با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهش، ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. ازلحاظ نوع دادهها جز پژوهش های کمی، به دلیل اینکه جمعآوری داده های این تحقیق از طریق پرسشنامه بوده و بر مبنای اعداد میباشد و همچنین یکی از اهداف انجام این پژوهش، تعمیم نتایج بود، محقق به دنبال عینیت بخشیدن به آنها بهصورت کمی و عددی میباشد. جامعه موردمطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر سنندج تشکیل داد. که ۱۲۱ نفر به شیوه نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش، برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه مهارت پرسشگری چندبعدی بک و جی ساپ ( ۲۱۱۴ ) وپرسشنامه اشتیاق تحصیلی فریدل و پاریس ( ۲۱۱۲ )استفاده شد. و پایایی آن از طریق از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد به ترتیب ۴۴/۱ و ۴۷/۱ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تایید گردید. جهتتجزیهوتحلیل دادهها از آزمون های آماری از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (کولموگرف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج نشان داد، میزان ضریب همبستگی پیرسون مهارت پرسشگری بر اشتیاق تحصیلی دانش آموزان (۴۳۳/۱= r ) مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم می باشد، یعنی با افزایش مهارت پرسشگری، اشتیاق تحصیلی دانش آموزان افزایش می یابد و بلعکس.

کلیدواژه ها:

مهارت پرسشگری ، اشتیاق تحصیلی ، دانش آموزان ، مدرسه