بررسی آموزش مبتنی بر روش تدریس کاوشگری بر درگیری تحصیلی دانش آموزان

کاوشگری شامل مطرح کردن سواالت، جستجو برای توضیحات، آزمودن این توضیحات و ایجاد دانش است. بهعبارت دیگر، دانش آموزان از مهارتهای علمی در این تحقیق استفاده می کنند. بنابراین، انتظار میرود که آموزش بر اساس رویکرد کاوشگری مهارتهای علمی دانش آموزان را چنانچه در این مطالعه مشخص شد، توسعه دهد. روش تدریس کاوشگری به عنوان یکی از روشهای فعال آموزشی میتواند بسترساز بهرهگیری معلمان از متغیرهای انگیزه پیشرفت تابآوری و درگیری تحصیلی باشد. باوجوداینکه در بسیاری از پژوهشهای پیشین تدریس به روش کاوشگری بسیار مورد تاکید قرارگرفته اما هنوز فرهنگ استفاده از آن در مدارس بهدرستی نهادینه نشده و تا دستیابی به نقطه مطلوب فاصله بسیاری وجود دارد. پژوهش حاضر باهدف، بررسی آموزش مبتنی بر روش تدریس کاوشگری بر درگیری تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه موردمطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر مریوان تشکیل دادند، ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو ( ۲۱۱۳ ) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که درپیشآزمون و پسآزمون به ترتیب ۷۲/۱ و۷۷/۱ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون های آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان درگیری تحصیلی دانش آموزان در پیشآزمون ۳۷/۲۲ که درپسآزمون به ۲۱/۳۱ افزایشیافته است و این افزایش ازنظر آماری نیز معنادار میباشد ( ۱۱۳/.۱=p .)در واقع بین دانش-آموزانی که با روش تدریس کاوشگری آموزشدیدهاند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان درگیری تحصیلی آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، کاوشگری ، درگیری تحصیلی ، دانش آموزان