بررسی ابعاد تفکر فلسفی لیپمن و نقش داستان به عنوان محرک در برنامه فبک

تفکر فلسفی، بهویژه تفکر انتقادی و اخلاقی، در دنیای پیچیده و پرشتاب امروز، به عنوان یکی از ابزارهای ضروری برای مواجهه با مسائل و چالشهای زندگی مدرن شناخته می شود. در این راستا، برنامه فلسفه برای کودکان (P۴C) که توسط ماتیو لیپمن طراحی شده است، به عنوان یک راهبرد نوآورانه برای توسعه این مهارت ها در نسلهای آینده، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این برنامه از داستان ها به عنوان ابزاری برای تحریک تفکر فلسفی کودکان استفاده می کند، بهگونه ای که کودکان را وادار می سازد تا به تحلیل مسائل اخلاقی، اجتماعی و فلسفی بپردازند. داستان ها، بهویژه در موقعیت های پیچیده، نقش کلیدی در ایجاد چالشهای فکری و پرورش تفکر انتقادی ایفا می کنند. هدف این مقاله بررسی ابعاد مختلف تفکر فلسفی ماتیو لیپمن و نقشی است که داستان ها به عنوان محرک در برنامه فلسفه برای کودکان ایفا می کنند. این مقاله به تحلیل چهار بعد اصلی تفکر فلسفی، یعنی تفکر انتقادی، تفکر خلاق، تفکر مستقل و تفکر اخلاقی، می پردازد و نقش داستان ها را در تحریک و تقویت این مهارت ها مورد بررسی قرار می دهد. همچنین، این پژوهش به چالشها و موانع احتمالی در پیاده سازی این برنامه در مدارس مختلف می پردازد و به تحلیل شیوه های موثر در انتخاب داستان ها و محتواهای آموزشی مناسب برای کودکان می پردازد. در نهایت، این مقاله پیشنهاداتی برای بهبود برنامه فبک و استفاده موثرتر از داستان ها به عنوان ابزاری برای پرورش تفکر فلسفی در کودکان ارائه می دهد و به اهمیت گسترش این روش در سیستمهای آموزشی مختلف تاکید می کند. نتیجه گیری های این تحقیق نشان می دهد که با توجه به پتانسیل باالی برنامه فبک، استفاده از داستان ها می تواند به ابزاری موثر برای آموزش تفکر فلسفی و ارتقای مهارت های ذهنی و اخلاقی کودکان تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

تفکر فلسفی ، فلسفه برای کودکان ، ماتیو لیپمن ، داستان ، محرک تفکر فلسفی ، تفکر انتقادی ، پرورش اخلاقی ، آموزش فلسفی