ارزیابی راهبرد های توسعه پایدار گردشگری در مناطق روستایی مطالعه موردی: روستای انبوه، استان گیلان

توسعه پایدار گردشگری در روستای انبوه رودبار به لحاظ وجود عناصر و جاذبه های طبیعی و فرهنگی امری امکان پذیر و قابل اجرا است. معماری پلکانی، ارتفاعات سرسبز، سواحل و حواشی رودخانه، باغ های میوه و جشن انار از جمله جاذبه های گردشگری این روستا هستند. از طرفی پتانسیل های گردشگری این منطقه می تواند فرصتها و امکاناتی را بویژه برای اشتغال درآمد ساکنین فراهم سازد، این در حالیست که درآمد اکثر مردم روستای انبوه از فعالیت های باغداری، دامداری و پرورش طیور تامین می شود و تنها گروه اندکی از مردم در امور خدمات و گردشگری فعالیت می نمایند. هدف اصلی این تحقیق معرفی و بررسی عوامل موثر بر گردشگری روستای انبوه و ارائه راهکار های مناسب جهت استفاده بهینه از این عوامل جهت توسعه گردشگری در این روستا می باشد. نوع تحقیق کاربردی و از نظر روش و ماهیت توصیفی- تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات تلفیقی از روش های کتابخانه ای و میدانی است. روش نمونه گیری تصادفی با شانس انتخاب برابر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 138 نفر تعیین شده است. تحقیق حاضر می کوشد تا با استفاده از مدل تحلیلی SWOT، استراتژی های چهارگانه تهاجمی، بازنگری، تنوع و تدافعی را در راستای توسعه گردشگری روستای انبوه ارائه دهد. پیشنهاد می گردد تا با آگاهی دادن و آشنا کردن گردشگران خصوصا داخلی از نظر فرهنگی از یک سو جهت برقراری ارتباط سالم و ایجاد تعامل با افراد بومی و از سوی دیگر تلاش جهت حفظ محیط زیست منطقه، مقدمات توسعه پایدار گردشگری که به دنبال خود ایجاد اشتغال و درآمدزایی را به همراه دارد فراهم می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی راهبردی ، توسعه روستایی ، مدل swot ، گیلان