بررسی مدیریت مشارکتی کلاس تربیت بدنی و مقاومت دانش آموزان متوسطه و ابتدایی و مقایسه آن

مدیریت مشارکتی در آموزش و پرورش، رویکردی نوین و پویا است که به جای تمرکز صرف بر دستورالعملهای یکجانبه، مشارکت فعال تمامی ذینفعان را در فرایند یادگیری و تربیت در نظر می گیرد. در این رویکرد، دانش آموزان، مربیان، والدین و حتی اعضای جامعه محلی، نقش های کلیدی و موثری در شکلدهی و پیشبرد اهداف آموزشی ایفا می کنند. اهمیت این رویکرد در سطوح مختلف تحصیلی، از جمله آموزش ابتدایی و متوسطه، به خوبی قابل درک است. در حوزه تربیت بدنی و مقاومت، که هدف آن توسعه مهارت های جسمانی، روانی و اجتماعی دانش آموزان است، مدیریت مشارکتی می تواند به نتایج بسیار مثبتی منجر شود. این رویکرد، با ایجاد فضای تعاملی و مشارکتی، انگیزه یادگیری را افزایش داده و فرصت های بیشتری برای رشد و شکوفایی استعدادها فراهم می کند. با توجه به اینکه دانش آموزان در سنین مختلف (ابتدایی و متوسطه) از نظر فیزیولوژیکی و روانی تفاوت های معناداری دارند، مطالعاتی در زمینه بررسی مدیریت مشارکتی در این دو سطح تحصیلی، امری ضروری و مهم به شمار می آید. این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه مدل های مدیریت مشارکتی در تربیت بدنی و مقاومت در دو مقطع تحصیلی ابتدایی و متوسطه، تلاش دارد تا نقش این رویکرد را در ارتقاء یادگیری و پیشرفت دانش آموزان در این دو سطح آموزشی مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش با رویکردی علمی و تجربی، به دنبال شناسایی نقاط قوت و ضعف هر کدام از این مدل ها در هر دو مقطع است تا راهکارهای بهبود و ارتقاء مدیریت مشارکتی را ارائه دهد. انتظار می رود این بررسی بتواند دیدگاه های جدید و مفیدی را در مورد بهترین شیوه های مدیریت مشارکتی در آموزش تربیت بدنی و مقاومت در سطح مدارس ابتدایی و متوسطه ارائه دهد و به ارتقاء کیفیت آموزشی در این دو مقطع کمک کند.

کلیدواژه ها:

رویکردی نوین ، تعلیم تربیت پویا ، مقاومت بدنی ، ورزشی ، دانش آموزان