بررسی و تحلیل اثرات گردشگری خانه های دوم در نواحی روستایی (مطالعه موردی: روستای کن و سولقان)

همزمان با برخی تحولات جهانی و رواج گردشگری روستایی، در ایران بویژه مجاور شهرهای بزرگ خانه های دوم یا خانه های تعطیلات با هدف گذراندن اوقات فراغت شکل گرفته است. امروزه ساکنان نواحی شهری برای فرار از انواع آلودگی های زیست محیطی که انها را تهدید می کند؛ می کوشند تا پاره ای از وقت خود را در نواحی آرام و بکر و دست نخورده طبیعی سپری کنند. ایجاد و گسترش این کارکردها در نواحی روستایی طی چند دهه گذشته حرکتی خودجوش و در کلیت آن فاقد هرگونه اقدام برنامه ریزی شده بوده و به همین دلیل آثار و پیامدهای نامطلوبی در زمینه های مختلفی بر جای گذاشته است. هدف این پژوهش بررسی تاثیرات مثبت و منفی اقتصادی و اجتماعی گردشگری خانه های دوم روستایی در روستای کن سولقان است. که داده های این تحقیق از پرسشامه و منابع آماری بوده است. که تعداد پرسشنامه ها نزدیک به 200 تا از طریق فرمول کوکران محاسبه و تکمیل شده است. که نتایج پژوهش نشان میدهد رابطه معناداری بین گردشگری خانه های دوم روستایی و وضعیت اقتصادی و اجتماعی منطقه وجود دارد که این معنا داری در سطح sig=0 و به صورت 0/99 درصد بیان می شود. که با توسعه گردشگری وضعیت اجتماعی، بهبود قابل ملاحظه ای به نست وضعیت اقتصادی داشته است. به طوری گردشگری باعث سوداگری زمین و افزایش قیمت و مسکن در این منطقه شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری روستایی ، خانه های دوم ، نواحی روستایی ، کن