بررسی اختلالات کودکان در نظام آموزش و پرورش تطبیقی

اختلالات کودکان از جمله ناتوانی های یادگیری، بیش فعالی، اختلالات رفتاری و اضطرابی، یکی از چالش های مهم نظام های آموزشی در سراسر جهان به شمار می رود. پژوهش حاضر با رویکرد تطبیقی، به بررسی نحوه شناسایی، مدیریت و حمایت از کودکان دارای اختلال در نظام های آموزش و پرورش چند کشور منتخب (مانند فنلاند، ژاپن، ایران و آمریکا) می پردازد. هدف اصلی، مقایسه راهبردها، سیاست ها و برنامه های اجرایی این کشورها در مواجهه با کودکان دارای نیازهای ویژه است. روش پژوهش، کیفی و مبتنی بر تحلیل اسناد و داده های موجود در سیاست های آموزشی کشورها بوده است. یافته ها نشان می دهد کشورهایی با نظام آموزشی پیشرفته تر، تاکید بیشتری بر آموزش فراگیر، ارزیابی های تخصصی اولیه، آموزش معلمان و مشارکت خانواده ها دارند. در مقابل، نظام های آموزشی در حال توسعه با محدودیت هایی از جمله کمبود منابع، نبود نیروی متخصص و سیاست های یک سویه مواجه اند. نتیجه گیری این پژوهش بر ضرورت تدوین سیاست های جامع، افزایش آگاهی عمومی، توانمندسازی معلمان و ایجاد ساختار حمایتی برای کودکان با اختلالات در نظام آموزش و پرورش ایران تاکید دارد.