نقش محیط تربیتی مدرسه در شکل گیری شیوه های یادگیری خلاقانه و تحلیلی در دانش آموزان دارای هوش بین فردی بالا

محیط تربیتی مدرسه به عنوان یکی از مهم ترین بسترهای رشد فکری و رفتاری دانش آموزان، نقش اساسی در پرورش شیوه های یادگیری خلاقانه و تحلیلی ایفا می کند، به ویژه در دانش آموزانی که از هوش بین فردی بالایی برخوردارند. این دسته از دانش آموزان تمایل زیادی به تعامل، همکاری و یادگیری در موقعیت های اجتماعی دارند، از این رو فضایی که ارتباط موثر، کار گروهی و گفت وگوهای هدفمند را تشویق کند، زمینه ساز بروز و تقویت توانایی های تحلیلی و خلاقانه آنان خواهد بود. مدرسه ای که فرهنگ بازاندیشی، مشارکت و انعطاف در یادگیری را گسترش می دهد، می تواند بستری پویا برای رشد ابعاد شناختی و اجتماعی این دانش آموزان فراهم آورد. در چنین محیطی، معلم ها با بهره گیری از روش های تدریس مشارکتی، پروژه محور و مسئله محور می توانند فرصت هایی برای تفکر انتقادی، تحلیل موقعیت ها و ایده پردازی جمعی ایجاد کنند. نقش فضای فیزیکی، ساختار سازمانی مدرسه و مناسبات انسانی در ایجاد امنیت روانی، احساس تعلق و انگیزش برای یادگیری نیز غیرقابل انکار است. در نهایت، اگر مدرسه بتواند تعادل مناسبی میان ساختار و آزادی عمل ایجاد کند، دانش آموزان با هوش بین فردی بالا می توانند نه تنها مهارت های تحلیلی خود را توسعه دهند، بلکه در فرآیند یادگیری به کنشگرانی خلاق، نقاد و مسئول بدل شوند.

کلیدواژه ها:

محیط تربیتی ، یادگیری خلاقانه و تحلیلی ، هوش بین فردی