کاربرد نظریه های تدریس: ویگوتسکی و یادگیری معنی دار آزوبل
محل انتشار: اولین همایش بین المللی پیشروان تعلیم و تربیت
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 12
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDULEADCONF01_541
تاریخ نمایه سازی: 13 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
ویگوتسکی، نقش مهمی برای زبان در یادگیری و رشد کودک در نظر گرفته بود و به سه دوره تقسیم کرده است. گفتار اجتماعی، گفتار خودمحورانه، گفتار درونی. نظریه ویگوتسکی در کاربرد آموزشی به تشویق کودکان و پرورش مهارت زبانی و ارتباطی و استفاده از منطقه مجاور رشد و داربست ذهنی و افراط و تفریط نکردن در راهنمایی می داند .نظریه یادگیری معنادار آزوبل، به پیوند بین دانش و اطاعات تازه و دانسته های قبلی و دوری از یادگیری حفظی و طوطی وار می پردازد. در یادگیری معنادار یادگیرنده با محیط ارتباط فعال داشته باشد، و روی مشاهدات تامل کند و به یک هدف مشخص در یادگیری توجه کند و یادگیری فرد به مسائل و تجربه های زندگی پیچیده جدید زندگی قابل انتقال باشد و افراد در برخورد با مشکلات از همدیگر کمک و مشورت بگیرند .واژگان کلیدی: آموزش، نظریه، تدریس، نوین
نویسندگان
مریم حیدری نائیج
فرهنگی آموزش و پرورش
صغری حیدری نائیج
فرهنگی آموزش و پرورش
ام البنین حیدری نائیج
فرهنگی آموزش و پرورش
انسیه خزائی
فرهنگی آموزش و پرورش
سهیلا الهی
فرهنگی آموزش و پرورش