طراحی فضای فیزیکی کلاس و تاثیر آن بر مدیریت رفتار و یادگیری

محیط فیزیکی کلاس درس یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در فرایند یاددهی-یادگیری است که گاهی در سایه عوامل دیگر آموزشی نادیده گرفته می شود. این پژوهش با هدف بررسی نقش طراحی فضای فیزیکی کلاس در مدیریت رفتار و یادگیری دانش آموزان انجام شده است. روش پژوهش، مرور نظام مند بود که طی آن ۵۷ مطالعه منتشر شده بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که عناصر فیزیکی کلاس شامل چیدمان نیمکت ها، نور، رنگ، صدا، دما، تهویه، نمایشگرهای دیداری، و امکان تحرک، تاثیر معناداری بر مدیریت رفتار و بازده یادگیری دانش آموزان دارد. طراحی انعطاف پذیر فضای کلاس که امکان تغییر چیدمان متناسب با فعالیت های یادگیری را فراهم می کند، به میزان ۲۳ درصد در بهبود مشارکت دانش آموزان موثر بوده است. همچنین، محیط هایی با نور مناسب، آکوستیک کنترل شده، تهویه مطلوب و رنگ آمیزی متناسب، کاهش ۱۸ درصدی در رفتارهای مخل و افزایش ۲۷ درصدی در تمرکز دانش آموزان را نشان می دهند. نتایج این مطالعه همچنین بر اهمیت مشارکت دانش آموزان در طراحی و شخصی سازی فضای کلاس تاکید می کند. بر اساس یافته ها، پیشنهاد می شود معلمان و مدیران مدارس به طراحی هدفمند محیط فیزیکی کلاس به عنوان یک ابزار آموزشی موثر توجه ویژه داشته باشند و از اصول ارگونومی و روانشناسی محیطی در این زمینه بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

طراحی فضای آموزشی ، فضای فیزیکی کلاس ، مدیریت رفتار ، یادگیری ، چیدمان کلاس ، روانشناسی محیطی ، معماری آموزشی