نقش خانواده در پیشگیری و درمان جرایم اجتماعی با تکیه بر آموزه های علوی

خانواده از عناصر و ارکان اصلی تربیت فرزندان می باشد. آموزه های نورانی اسلام به نقش خانواده و اهمیت آن در شکل گیری شخصیت و تربیت فرزندان توجه و تاکید ویژه ای دارد. معارف علوی و رهنمودهای ارزشمند امیرالمومنین (علیه السلام)آیینه ای کامل از جایگاه نهاد خانواده در پیشگیری و درمان از جرایم و آسیب های اجتماعی است که می تواند نقش مهمی را در این خصوص داشته باشد. پژوهش حاضر با بهره گیری از روش کیفی و با مراجعه به اسناد روایی معتبر بویژه نهج البلاغه به تحلیل محتوای این منابع پرداخته است. در خصوص یافته های این تحقیق می توان گفت آسیب های اجتماعی در جوامع امروزی چنان سطوح مختلف جامعه را تحت تاثیر قرار داده که تلاش و همت همه نهادهای اجتماعی از جمله خانواده را می طلبد. آسیب های روانی و اجتماعی از اصلی ترین معضلات تهدیدکننده زندگی امروزی است که با زدودن نیروها و توانمندی های انسانی، نقش مخربی در سلامت و روند توسعه و پیشرفت جامعه دارد. از این رو، تمامی نهادها و سازمان های رسمی و غیررسمی و بخصوص خانواده ها و والدین می توانند با تکیه بر آموزه های نهج البلاغه در مقابل آثار و نتایج آسیب ها و جرایم مقابله کرده و از پیشرفت،جلوگیری و درمان آن راه کارهایی به عمل آورند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، پیشگیری و درمان ، جرایم اجتماعی ، نهج البلاغه ، معارف علوی