ارزیابی عملکرد شهرداری گنبدکاووس در توسعه فضای سبز با تاکید بر شاخص های زیست پذیری شهری

رشد فزاینده شهرنشینی و توسعه نامتوازن فضاهای شهری در دهه های اخیر، چالش های متعددی را در زمینه حفظ و گسترش فضای سبز ایجاد کرده است. فضای سبز به عنوان یکی از مولفه های کلیدی زیست پذیری شهری، نقش تعیین کننده ای در بهبود کیفیت زندگی شهروندان، ارتقای سلامت عمومی، کاهش آلودگی های زیست محیطی و افزایش سرزندگی فضاهای شهری ایفا می کند. این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد شهرداری گنبدکاووس در توسعه و مدیریت فضای سبز شهری و تحلیل میزان انطباق آن با شاخص های زیست پذیری، به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است. در این راستا، ابتدا شاخص های کلیدی زیست پذیری شامل سرانه فضای سبز، عدالت در توزیع، دسترسی، کیفیت طراحی، مشارکت اجتماعی و اثرات محیط زیستی شناسایی شده و سپس با استفاده از داده های میدانی و اسنادی، عملکرد شهرداری در این زمینه مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که با وجود برخی اقدامات شهرداری مانند احداث بوستان های محله ای و افزایش کمی فضاهای سبز، همچنان نابرابری در پراکنش جغرافیایی، ضعف در نگهداری و طراحی فضاها، و محدود بودن مشارکت مردمی به عنوان چالش های اساسی مطرح هستند. همچنین، بررسی های آماری نشان داد که میان شاخص های فضای سبز و میزان رضایت مندی شهروندان از کیفیت محیط زندگی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. در نتیجه، توسعه فضای سبز در گنبدکاووس نیازمند بازنگری در سیاست گذاری ها، بهره گیری از الگوهای مشارکتی، و حرکت به سوی مدیریت پایدار منابع طبیعی در راستای تحقق اهداف زیست پذیری شهری است. نتایج این پژوهش می تواند راهگشای تصمیم گیری مدیران شهری و برنامه ریزان در راستای ارتقای کیفیت محیط زیست شهری و بهبود عدالت فضایی در بهره مندی از فضاهای سبز باشد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز شهری ، زیست پذیری شهری ، شهرداری گنبدکاووس ، سرانه فضای سبز ، عدالت محیطی ، مدیریت شهری