حکم شرعی استفاده از اسپرم بیگانه در فرآیندهای باروری مصنوعی

این مقاله به بررسی حکم شرعی استفاده از اسپرم بیگانه در فرآیندهای باروری مصنوعی از منظر فقه اسلامی می پردازد. با توجه به پیشرفت های علم پزشکی و افزایش نیاز به روش های کمک باروری، این مسئله به یکی از چالش های نوین در حوزه فقه و اخلاق تبدیل شده است. هدف این پژوهش، بررسی دقیق مبانی فقهی، اخلاقی و اجتماعی این موضوع و ارائه یک تحلیل جامع بر اساس منابع معتبر اسلامی است.در این مقاله، با استفاده از روش تحلیل محتوا و بررسی تطبیقی آیات قرآن کریم، روایات معصومین (ع) و نظرات فقهای شیعه و سنی، به بررسی ابعاد مختلف این مسئله پرداخته شده است. ابتدا، به بررسی مفاهیم کلیدی و مبانی نظری مرتبط با نسب، خانواده و باروری مصنوعی پرداخته شده و سپس، با استناد به آیات و روایات، دیدگاه های مختلف فقهی در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج این پژوهش نشان می دهد که اکثر فقهای شیعه و برخی از مذاهب اهل سنت، استفاده از اسپرم بیگانه را به دلیل پیامدهای منفی آن از جمله اختلاط نسب، مشکلات مربوط به محرمیت و ارث، و آسیب به نظام خانواده جایز نمی دانند. این دیدگاه ها بر اهمیت حفظ نظام خانواده و انتساب صحیح فرزندان به والدین تاکید دارند. همچنین، در این مقاله به بررسی پیامدهای اجتماعی و اخلاقی این موضوع پرداخته و تاثیر آن بر هویت فرزندان، روابط خانوادگی و ارزش های اخلاقی مورد تحلیل قرار گرفته است.این مقاله با تاکید بر اهمیت رعایت اصول شرعی و اخلاقی در استفاده از فناوری های کمک باروری، به ارائه یک دیدگاه جامع و مستند در مورد حکم شرعی استفاده از اسپرم بیگانه می پردازد و به پژوهشگران و تصمیم گیرندگان در این حوزه کمک می کند تا با آگاهی کامل از مبانی فقهی و اخلاقی، تصمیمات مناسبی اتخاذ نمایند.