کاربرد هوش مصنوعی در مدارس و تعاملات آموزشی

هدف از این پژوهش، بررسی جامع و نظام مند کاربردهای هوش مصنوعی (AI) در مدارس و تحلیل نقش آن در تعاملات آموزشی میان معلمان و دانش آموزان است. همچنین تلاش شده است تاثیرات مثبت و چالش های ناشی از به کارگیری این فناوری در محیط های آموزشی شناسایی شود. این مطالعه از رویکرد مروری-تحلیلی بهره گرفته و با بررسی منابع علمی معتبر، مدل های مختلف سیستم های یادگیری تطبیقی، الگوریتم های داده کاوی آموزشی، چت بات های آموزشی، و دستیارهای مبتنی بر پردازش زبان طبیعی تحلیل گردیده است. علاوه بر آن، مطالعات موردی مربوط به پیاده سازی هوش مصنوعی در مدارس بین المللی بررسی شده اند. نتایج نشان می دهد که فناوری های هوش مصنوعی می توانند به شخصی سازی مسیر یادگیری، افزایش مشارکت دانش آموزان، ارزیابی سریع و هوشمند، و بهبود ارتباطات آموزشی کمک شایانی کنند. همچنین استفاده از ابزارهای تحلیلی مبتنی بر داده، امکان ارائه بازخورد آنی و توسعه راهبردهای آموزشی دقیق تر را فراهم می آورد. با این حال، نگرانی هایی نظیر چالش های اخلاقی، مسائل امنیت اطلاعات آموزشی و شکاف های فناورانه به عنوان موانع بالقوه مطرح شده اند. به کارگیری هوش مصنوعی در مدارس می تواند زمینه ساز تحول بنیادین در فرآیندهای آموزشی باشد، اما نیازمند رویکردی متعادل در زمینه سیاست گذاری فناورانه، رعایت ملاحظات اخلاقی و توانمندسازی معلمان برای استفاده موثر از این فناوری است. آینده تعاملات آموزشی با هوش مصنوعی در گرو توسعه سیاست های حمایتی و چارچوب های اخلاقی مناسب خواهد بود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تعاملات آموزشی ، یادگیری تطبیقی ، داده کاوی آموزشی ، شخصی سازی یادگیری ، ارزیابی هوشمند ، چت بات آموزشی ، اخلاق در هوش مصنوعی