کلاس مدرسه بعنوان فضایی برای یادگیری مشترک : نقش معلم و دانش آموز

مدرسه همواره کانون تحولات فرهنگی و اجتماعی جامعه بوده و همواره تاثیرات مهمی در فعالیت، حیاط و پویایی علمی جامعه دارد. کلاس مدرسه به عنوان فضایی مشترک برای یادگیری، به دانش آموزان این امکان را می دهد تا در یک محیط حمایتی، از یکدیگر یاد بگیرند و مهارت های اجتماعی خود را تقویت کنند. با بهره گیری از تنوع فرهنگی، تشویق به همکاری و استفاده از فناوری ها، می توان این فضا را به مکانی کارآمدتر و موثرتر برای یادگیری تبدیل کرد. در نهایت، کلاس درس باید به فضایی تبدیل شود که در آن هر دانش آموز احساس ارزشمندی و تعلق کند و بتواند در فرآیند یادگیری نقشی فعال داشته باشد.در سالهای اخیر با توجه به رشد روز افزون و وسعت تغییرات در روش های آموزشی، سازگار نمودن بستر یادگیری با نیازهای دانش آموزان مورد توجه متخصصین قرار گرفته است. مطالعات نشان می دهد که طرح فضاهای آموزشی می تواند باعث رشد و یا بازدارندگی در امر یادگیری باشد. بنابراین عدم توجه به عناصر تشکیل دهنده ی فضای آموزشی مثل کلاس ها، راهرو ها، فضاهای باز، تجهیزات و ... می تواند اثرات منفی بروی دانش آموزان داشته باشد و بلعکس رعایت این ضوابط و استاندارد ها می تواند باعث ایجاد حس رضایت و تعلق پذیری دانش آموزان نسبت به فضاهای آموزشی شود. این نوشتار با تکیه بر تاثیر محیط کالبدی بروی کیفیت فرایند آموزش به منظور پاسخگویی به تحولات گسترده روش های آموزشی، به بررسی نقش عوامل کالبدی بر رضایت مندی و دلبستگی دانش آموزان به محیط آموزشی می پردازد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: فضای اموزشی ، مدرسه ، دانش آموزان