بررسی ارتباط معماری پایدار و نیازهای انسان

معماری پایدار که یکی از جریان های مهم معماری معاصر است، عکس العملی منطقی در برابر مسائل و مشکلات عصر صنعت بشمار می رود. اما در دهه های اخیر، در بحث پایداری بیشتر تأکید بر عوامل زیست محیطی واقتصادی بوده و بعد اجتماعیِ پایداری از توجه کافی برخوردار نبوده است. در حالیکه وصول به توسعه پایدار، بدون وجود انسان پایدار ممکن نخواهد بود. باز خورد این موضوع در معماری، بوجود آوردن معماری پاسخگواست که همخوان با نیازهای اساسی و عالی انسان، الگوهای رفتاری او و بهبود کیفیت های فضایی مطابق با آن برای همه اقشار جامعه باشد، معماری که در برگیرنده فرهنگ، اعتقادات و الگوهای رفتاری است. در این میانحمایت از زندگی اجتماعی و فرهنگی از طریق ارتقاء فضاهای عمومی، افزایش ارزشهای فرهنگی و ایجاد ساختارهای با هویت در جهت بوجود آوردن حس تعلّق، ساخت محیط زندگی هارمونیک و فضاهای انعطاف پذیر از راهکارهای عملی طراحی برای دستیابی به پایداری اجتماعی است . در این مقاله ابتدا با بررسی اختصاری مفهومتوسعه پایدار، معماری پایدار و معرفی اصول شکل دهنده آن، شناختی از این معماری واهداف آن حاصل شده و در ادامه با توجه به اصل پاسخگویی به نیازهای انسان در معماری پایدار، مفهوم انسان ونیازهای او در سطوحمختلف مورد بررسی قرار گرفته و سعی بر آن است تا با معرفی معماری پایدار به عنوان معماری پاسخگو، مدلی برای تامین نیازهای همه جانبه انسان ارائه گردد. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و از طریق مطالعات - کتابخانهای و با مراجعه به مصادیق عینی مناسب به انجام شده است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، پایداری اجتماعی ، نیازهای انسان