بررسی راهکارهای پرورش خلاقیت در کودکان دوره ابتدایی

در دنیای پرشتاب و پیچیده امروز، خلاقیت به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های توانمندسازی انسان ها برای رویارویی با مسائل نوظهور، از اهمیت فزاینده ای برخوردار است. نظام آموزشی، به ویژه در دوره ابتدایی که زیربنای رشد شخصیتی، شناختی و اجتماعی کودکان است، نقشی اساسی در پرورش این مهارت ایفا می کند. با این حال، بررسی ها نشان می دهد که ساختار آموزش ابتدایی در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، هنوز بر حفظ محوری، یادگیری انفعالی و ساختارهای محدودکننده متمرکز است و فرصت کافی برای بروز و رشد خلاقیت کودکان فراهم نمی آورد. این مقاله با هدف تحلیل عمیق راهکارهای پرورش خلاقیت در کلاس های ابتدایی، به واکاوی مفاهیم بنیادین، چالش های ساختاری و فرهنگی، و همچنین راهکارهای علمی و عملی برای تقویت خلاقیت می پردازد. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و با استفاده از داده های نظری، مستندات پژوهشی و تجارب عملی معلمان، چارچوبی جامع برای ارتقاء خلاقیت در محیط آموزش ابتدایی ارائه می دهد. یافته های این مقاله حاکی از آن است که تحول در نگرش معلمان، بازنگری در محتوا و روش های تدریس، ایجاد محیط روانی امن و انگیزشی، و مشارکت فعال خانواده ها، چهار ستون اصلی در پرورش خلاقیت دانش آموزان دوره ابتدایی هستند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، آموزش ابتدایی ، روش های تدریس خلاق ، محیط یادگیری ، ارزشیابی کیفی ، مهارت های تفکر ،