بررسی نگرش معلمان متوسطه دوم هنرستان های آمل نسبت به کاربرد هوش مصنوعی در ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف از این پژوهش، بررسی نگرش معلمان متوسطه دوم هنرستان های شهرستان آمل نسبت به کاربرد هوش مصنوعی در ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. با گسترش ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، امکان طراحی روش های نوین ارزیابی فراهم آمده است که می تواند دقت، سرعت و عدالت آموزشی را ارتقاء بخشد. روش پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی است و جامعه آماری شامل کلیه معلمان هنرستان های دولتی و غیردولتی آمل در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ می باشد. نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای انجام شده و برای گردآوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته بهره گرفته شده است. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون T تک نمونه ای و تحلیل واریانس) انجام شد. نتایج نشان داد که معلمان نگرش مثبتی نسبت به استفاده از هوش مصنوعی در ارزشیابی دارند، اما موانعی همچون کمبود آموزش، زیرساخت های فناوری و آشنایی ناکافی با ابزارهای هوشمند مطرح است. پیشنهاد می شود برنامه های توانمندسازی معلمان در این زمینه به طور جدی در دستور کار قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، ارزشیابی تحصیلی ، نگرش معلمان ، هنرستان ، آموزش متوسطه دوم