بحران معنویت و اندیشه مهدویت

بحران معنویت در عصر حاضر پدیده ای غیر قابل انکار و بس آشکار است، تا جایی که حتی روایات دینی نیز پیش بینی آن را کرده و خطرش را به مسلمانان گوشزد نموده اند. مفاسدی که در آستانه انقلاب حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فراگیر شده و گریبان گیر جامعه مسلمین می شود. مفاسدی که جنبه اجتماعی، سیاسی و اخلاقی دارد. بحرانی شگرف که دین داری در آن، به نگهداری آتش در کف دست بماند. آری زمانی بیاید که زمامدارانشان به شیوه جباران و ستمگران عمل کنند، و دانشمندان طمعکار و کم پرهیز، و پارسایان متظاهر، و بازرگانان رباخوار و فریبکار، و زنان خود را برای نامحرمان بیاورند. در آن هنگام اشرار بر آن ها چیره گردند و هر چه دعا کنند به اجابت نرسد. اندیشه مهدویت خود از کلیدی ترین راه حل های رهایی بخش جوامع بشری و خصوصا جامعه اسلامی، از این بحران است که خود نیاز به زیرساخت های بنیادین اعتقادی داشته و دارد. از آن روی که هر امری در نظام خلقت، نشانه هایی برای خود دارد، منتظر واقعی عصر ظهور هم برای تحقق اندیشه مهدویت و آماده سازی جامعه در مسیر نیل به اهداف آرمانی این اندیشه، لازم است در ادعای خود صادق بوده و آثار اصلی آن را که خودسازی فردی و اجتماعی است، در خود داشته باشد. به راستی اندیشه مهدویت کلید رهایی بخش جامعه بشری از بحران معنویت در عصر ظهور بوده، که زمینه ساز انتظار مثبت و سازنده، در مقابل انتظار منفی خواهد بود. چرا که ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) حلقه ایی است از حلقه های مبارزه اهل حق علیه باطل، که به پیروزی اهل حق منتهی می شود.

کلیدواژه ها:

بحران ، معنویت ، مهدویت ، اندیشه ، انتظار