نقش استفاده ازمصالح جدیددربناهای شهر ایذه

بامطالعه معماری سنتی شهر ایذه می بینیم که درگذشته مصالح استفاده برای ساختمان سازی مصالح بومی منطقه بوده است اما با رشدجمعیت و دراین منطقه پاسخگوی نیاز امروز نمی باشد و به نظر افزایش ساخت و سازبایددرظرح های معماری به سوی صنعتی شدن پیش برویم و بایدبامصالح جدید و ارایه راه کارهیا اجرایی مناسب دررشدمعماری منطقه که متناسب با شرایط طبیعی و توریستی منطقه می باشد بکوشیم باید شهری را که درآن معمار به تجربه می پردازد فناوری ساختمانی آن شهر درنظر داشت بنابراین شاید درتصمیم گیری درباره قیاس تمایز و استنتاج های عمومی درمورد مماری های مختلف ورای کیفیت های عام فضایی و موضوعات کلی سازه و ریتم فناوری ساختمان و مصالح عاملی اساسی به حساب می ایند هدف نهایی ازبررسی مصالح نوین بناها یافتن طبقه جدیدی درمصالح ساختمانی با عملکردبالا می باشد که آنها را میتوان بهعنوان مصالحی باعملکردبالا و چندمنظوره اطلاق نمود درهمین راستا فرضیه های زیرمطرح می باشد که شامل استفاده ازمصالح جدید بایدپاسخی به هویت معماری سنتی منطقه ای باشد باتوجه به جاذبه های طبیعی و توریستی منطقه مصالح جدید میتواند دربیشتر شدن این جاذبه تاثیر مثبت داشته باشد که درراستای این فرضیه ها روش تحقیق مقاله را ابتدا با مطالعات کتابخانه ای و بعد با مطالعات میدانی و مشاهده به بررس یمصداقها نمونه ها پرداخته شده است دراین بررسی ها به ضرورت استفاده ازمصالح بهینه و نقش کارکردی و بصری استفاده ازمصالح جدید پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

مصالح جدید ، مصالح بومی و معماری سنتی ، عملکرد