سنتز و مشخصه یابی نانوکامپوزیت سوپرپارامغناطیس متشکل از هگزافریت باریم در زمینه متخلل سیلیکاتی

در این پژوهش، ابتدا ماده متخلل سیلیکاتی دارای تخلل های منظم نانومتری با نام علمی MCM-۴۱، با استفاده از یک سورفکتانت کاتیونی و منبع سیلیکات و با روش تنظیم مستمر pH در محلول آبی ساخته شد. فاز مغناطیسی هگزافریت باریم، در داخل تخلخل های زمینه ی سیلیکاتی حاصل، بوسیله روش تلقیح پیش ماده ها طی فرآیند سل-ژل و سپس کلسیناسیون در دمای مناسب شکل گرفت. خواص ساختاری و مغناطیسی اجزا تشکیل دهنده کامپوزیت همچنین نانوکامپوزیت حاصل با بکارگیری آنالیزهای مناسب، بررسی گردید. الگوهای XRD که در زوایای تابش پائین بدست آمد نشان داد که فاز سیلیکاتی زمینه پس از تلقیح و کلسیناسیون فاز مغناطیسی بطور کامل پایدار بوده و ساختار منظم آن حفظ گردیده است. بررسی نتایج آنالیز میکروساختاری و شیمیایی حاصل از میکرسکوپ TEM مجهز به طیف سنج EDS، به خوبی پایداری فاز متخلل و منظم زمینه همچنین، شکل گیری فاز شیمیایی متناسب با ماده BaO.۶Fe۲O۳ پس از کلسیناسیون و شکل گیری کامپوزیت MCM-۴۱/BaO.۶Fe۲O۳ را مشخص نمود. بررسی خواص مغناطیسی در دمای محیط، بیانگر ایجاد خاصیت سوپرپارامغناطیس در نانوکامپوزیت حاصل بود.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، MCM-۴۱ ، هگزافریت باریم ، سوپرپارامغناطیس