تاثیر آموزش با واقعیت افزوده و ایفای نقش بر یادگیری درس علوم اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش با واقعیت افزوده و ایفای نقش بر یادگیری درس علوم اجتماعی انجام شده است. نوع پژوهش از منظر هدف کاربردی و ماهیت و روش گردآوری داده ها پژوهش نیمه آزمایشی، توصیفی-پیمایشی است. جامعه ی آماری در این پژوهش دختران پایه ششم ابتدایی منطقه ۱۲ شهر تهران که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ می باشد. تعداد آنان ۱۵۳۷ می باشد و حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ۴۵ نفر تعیین شده است. در دو گروه آزمایش (تدریس واقعیت افزوده و ایفای نقش) و یک گروه گواه (شیوه سنتی، سخنرانی معلم) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها بر اساس روش تدریس واقعیت افزوده و ایفای نقش و پرسشنامه محقق ساخته یادگیری درس علوم اجتماعی بر اساس سطوح یادگیری حیطه شناختی بلوم طراحی شده است، استفاده گردید که با طیف ۵ ارزشی لیکرت سنجیده شده است و در اختیار دانش آموزان قرار گرفت. روایی محتوایی این پرسشنامه به تایید خبرگان این حوزه رسیده و میزان پایایی آن نیز به کمک آزمون آلفای کرونباخ با مقدار ۰.۷۳ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار SPSS در بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. با توجه به پژوهش های انجام شده یافته های پژوهش نشان می دهد که با توجه به مقدار sig به دست آمده که کمتر از ۰.۰۵ بوده است بنابراین آموزش با واقعیت افزوده و ایفای نقش بر یادگیری درس علوم اجتماعی تاثیرگذار است. تمام فرضیات فرعی پژوهش تایید شده اند به غیر از فرضیه سوم که آموزش با واقعیت افزوده نسبت به روش ایفای نقش بر یادگیری درس علوم اجتماعی تاثیر معنی داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

واقعیت افزوده ، ایفای نقش ، یادگیری ، درس علوم اجتماعی