مروری بر علل امتناع از مدرسه در دانش آموزان و راهکارهای درمان آن

امتناع از مدرسه یکی از چالشهای مهم نظام آموزشی است که می تواند پیامدهای تحصیلی، روانشناختی و اجتماعی عمیقی برای دانش آموزان به همراه داشته باشد. این پدیده تحت تاثیر عوامل فردی مانند اضطراب و افسردگی، شرایط خانوادگی نظیر تعارضات والدین و حمایت ناکافی، محیط مدرسه ای شامل تجارب منفی و فشارهای تحصیلی، و همچنین عوامل اجتماعی-فرهنگی قرار دارد. این مطالعه، بررسی جامع علل امتناع از مدرسه و تحلیل راهکارهای درمانی آن است. هدف از این پژوهش بررسی علل این پدیده و تحلیل راهکارهای درمانی ارائه شده آن است. روش این پژوهش مرور روایتی است که در آن مقالات علمی معتبر منتشرشده بین سالهای ۸۱۰۲ تا ۴۲۰۲ مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهد که درمان شناختی-رفتاری (CBT) یکی از روش های موثر برای کاهش اضطراب و بهبود رفتارهای مرتبط با امتناع از مدرسه محسوب می شود. عالوه بر این، مداخلات مدرسه محور مانند ایجاد محیط حمایتی و کاهش فشارهای تحصیلی، نقش مهمی در مدیریت این مشکل ایفا می کنند. درمان چندخانواده ای (MFT) نیز با تقویت روابط والدین و دانش آموزان و کاهش اضطراب خانوادگی، می تواند به عنوان یک روش تکمیلی مورد استفاده قرار گیرد. از سوی دیگر، مداخلات جایگزینی مانند یوگا مبتنی بر ذهن آگاهی، با تاثیر مثبت بر تنظیم هیجانی و کاهش استرس، به عنوان یک روش حمایتی پیشنهاد شده است. نتایج این مطالعه تاکید دارد که ترکیب مداخلات چندبعدی شامل رویکردهای فردی، خانوادگی و مدرسه محور، اثربخشی بیشتری در کاهش امتناع از مدرسه دارد. بنابراین، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران آموزشی و متخصصان سلامت روان با تدوین راهبردهای جامع، به بهبود حضور دانش آموزان در محیط آموزشی کمک کنند. همچنین، تحقیقات آتی باید بر توسعه و ارزیابی مدل های درمانی استاندارد و مبتنی بر شواهد متمرکز شوند.

کلیدواژه ها:

امتناع از مدرسه ، دانش آموزان ، مدرسه