تبیین اثربخشی آموزه های دینی در تقویت روابط دانشجویی سالم در دانشگاه آزاد اسلامی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش آموزه های دینی در تقویت روابط سالم میان دانشجویان، بهویژه در دانشگاه آزاد اسلامی، صورت گرفته است. تمرکز اصلی بر نقش آموزه های دینی در بهبود تعاملات اجتماعی دانشجویان و تاثیر آن بر کاهش معضلات اجتماعی بوده است. آموزه های دینی و اخلاقی نقش برجسته ای در زندگی روزمره افراد ایفا می کنند و تقویت آن ها در نظام آموزشی بهویژه در مقاطع دانشگاهی، می تواند به ارتقای روابط سالم و موثر در محیط دانشگاه و جامعه کمک کند. توجه به این آموزه ها به عنوان ابزاری برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی، از ضرورت های برنامه ریزی های آموزشی است. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده و از منابع کتابخانه ای در آن استفاده شده است. منابع به کاررفته از طریق پایگاه های علمی تاییدصالحیت شده انتخاب شده اند تا مبنای علمی و قابل اعتماد برای تحلیل موضوع فراهم شود. یافته های پژوهشی حاکی از آن است دانشجویانی که تحت آموزش آموزه های دینی مانند نماز، مشارکت های اجتماعی دینی و فعالیت های جهادی قرار گرفته اند، در برقراری روابط سالم و موثر موفق تر از دانشجویانی بوده اند که این آموزش ها را دریافت نکرده اند. در این راستا برگزاری سمینارها و وبینارها با محوریت آموزه های دینی و اخلاقی، تاثیر مثبت چشمگیری بر بهبود رفتارها و تعاملات دانشجویان داشته است. نتایج حاصل از آن نشان می دهد که توجه به این آموزه ها نه تنها به بهبود روابط دانشجویان در محیط دانشگاه کمک می کند، بلکه به کاهش آسیب های اجتماعی و ارتقای فرهنگ سالم ارتباطی در جامعه نیز منجر می شود. از این رو پژوهش انجام شده می تواند به عنوان الگویی برای تقویت آموزش آموزه های دینی در دانشگاه ها و موسسات آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزه های دینی ، تربیتی ، اخلاقی ، دانشجویان ، دانشگاه