گزارش موردی علائم اضطراب و شروع بیماری دیابت نوع ۱ در دانش آموز دختر ۱۱ ساله (۱۴۰۳-۱۴۰۲)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 70
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICPEB08_031
تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
دیابت نوع ۱، که به عنوان دیابت وابسته به انسولین نیز شناخته می شود، یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول های تولیدکننده انسولین در پانکراس حمله می کند. این بیماری معمولا در کودکان و نوجوانان تشخیص داده می شود، اما می تواند در هر سنی رخ دهد. این مطالعه به دنبال ارجاع یکی از دانش آموزان دختر ۱۱ سال دارای اختلال نقص توجه و همزمان اختلال در درس ریاضی در دبستان به علت خروج مداوم از کلاس درس به دلیل تکرر ادرار (تشخیص اشتباه والدین و اقدام به انجام درمان های خانگی برای کنترل اضطراب) صورت گرفت و با چک کردن علائم مشترک اضطراب و دیابت نوع یک، و تکمیل پرسشنامه کامپیوتری CBCL نسخه والدین و بالا بودن نمرات دانش آموز مورد نظر در مقیاس های اضطراب (۶۱) و مشکلات توجه و تفکر (۶۰)، قانون شکنی ۵۹ برای انجام آزمایش کامل خون (قند ناشتا، کلسترول و تری گلیسرید، استروژن، T۳، T۴، TSH، D۳، B۱۲، Feritine، CBC diff) و همچنین کورتیزول و نورواپی نفرین و سروتونین در آزمایش ادرار ۲۴ ساعته بارضایت والدین ارجاع گردید ولی قبل از انجام آزمایشات به دنبال کاهش سطح هوشیاری دانش آموز در منزل، به بیمارستان منتقل گردیده و در PICU بیمارستان امام حسین (ع) بستری شده و در بررسی ها و آزمایشات مشخص گردید که دانش آموز مبتلا به دیابت نوع یک است و باید با تزریق انسولین سطح قند خون را کنترل نماید. در نتایج آزمایش خون دانش آموز مورد نظر مشاهده گردید که نامبرده از نظر چربی خون و هورمون های تیروئیدی و آهن در محدوده سالم و ویتامین D۳ در سطح پایین تر از محدوده طبیعی قرار دارد (بین بروز دیابت نوع یک و سطح پایین ویتامین D۳ ارتباط مستقیم وجود دارد (میناب، ۱۳۹۲))، کورتیزول ۸ صبح ۸.۲، کورتیزول ۲۴ باالتر از حداکثر (۷۵) و نورواپی نفرین نزدیک به حداقل ۳.۵ و متاسفانه مبتلا به بیماری دیابت نوع یک گردیده است (FBS: ۳۴۰, HbA۱c: ۷.۹۱) و متاسفانه به دلیل عدم کارکرد پانکراس باید از تزریق انسولین جهت کنترل قند خون استفاده نماید و با همکاری پرسنل دبستان شرایط و مکان مناسب انجام تزریق در زمان زنگ های تفریح در اختیار وی قرار گرفت و اقدامات درمانی عصب روانشناختی کارکردهای اجرایی مغز و خدمات درمان اختلال ریاضی و تراپلی جهت کنترل و تنظیم کورتیزول برای ایشان آغاز گردید. نتیجه گیری: با انجام چکاپ های دوره ای، خصوصا قبل از شروع درمان های روانشناسی و روانشناختی در مراجعین و اطمینان از عدم وجود مشکلات فیزیولوژیکی و پزشکی، می توان خدمات بهتری به بیماران و مراجعین ارائه داده و از بروز اشتباهات تشخیصی و سوگیری درمانی پیشگیری نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم ربیب
دانشجوی دکتری روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
داریوش فرهود
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران
کامبیز پوشنه
گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
حسن عشایری
گروه توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
شبنم ربیب
کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان استثنایی