نقش یادگیری همیارانه در کاهش اضطراب و ارتقاء اعتماد به نفس در ریاضی

اضطراب ریاضی و فقدان اعتماد به نفس از چالش های مهم در آموزش ریاضی هستند که می توانند یادگیری و عملکرد دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهند. این مشکلات نه تنها بر موفقیت تحصیلی در ریاضی تاثیر می گذارند، بلکه می توانند مسیرهای تحصیلی و شغلی آینده فرد را نیز محدود کنند. در سال های اخیر، رویکردهای آموزشی متعددی برای مقابله با این چالش ها مورد بررسی قرار گرفته اند و یادگیری همیارانه به عنوان یک روش تدریس فعال و دانش آموز محور، توجه ویژه ای را به خود جلب کرده است. یادگیری همیارانه بر پایه کار گروهی، وابستگی متقابل مثبت، پاسخگویی فردی و تعامل رو در رو بنا شده است و محیطی حمایتی و کم تنش را برای یادگیری فراهم می آورد. هدف این مقاله مروری، بررسی نقش یادگیری همیارانه در کاهش اضطراب ریاضی و ارتقاء سطح اعتماد به نفس دانش آموزان در این درس با استفاده از مرور ادبیات موجود است. یافته های پژوهش ها نشان می دهند که تعامل در گروه های همیارانه می تواند فضای ترس و نگرانی مرتبط با ریاضی را کاهش داده و با فراهم آوردن فرصت هایی برای موفقیت های کوچک در کنار همسالان، حس شایستگی و خودکارآمدی دانش آموزان را تقویت کند. مرور مقالات بیانگر آن است که یادگیری همیارانه می تواند ابزاری موثر برای بهبود جنبه های عاطفی و انگیزشی یادگیری ریاضی باشد و به دانش آموزان کمک کند تا با نگرشی مثبت تر به این درس بپردازند. این مقاله به تفصیل به بررسی مکانیسم هایی می پردازد که از طریق آن ها یادگیری همیارانه بر اضطراب و اعتماد به نفس در ریاضی تاثیر می گذارد و پیامدهای کاربردی این رویکرد را برای معلمان و برنامه ریزان درسی مورد بحث قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری همیارانه ، اضطراب ریاضی ، اعتماد به نفس ریاضی ، تدریس ریاضی ، آموزش مشارکتی