ارزیابی مخاطرات شغلی کارگران ساخت و ساز پتروشیمی مکران چابهار به روش (JHA)

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 116

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GWCDS03_031

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1404

چکیده مقاله:

ارزیابی مخاطرات شغلی در پتروشیمی به کشف و شناسایی خطرات موجود در محیط کار کمک می کند و اقدامات ایمنی مناسب برای پیشگیری از حوادث و آسیب های جسمی و روانی به کارکنان اتخاذ می شود. لذا این مطالعه با هدف تعیین مخاطرات شغلی کارگران ساخت و ساز پتروشیمی مکران چابهار به روش JHA انجام شد. این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال ۱۴۰۲ انجام شد. برای انجام این پژوهش پس از انجام مطالعات اسنادی و بازدید میدانی، مخاطرات مربوط به هر شغل در پتروشیمی مکران چابهار تعیین و سپس با استفاده از روش JHA سطح ریسک هر یک از مخاطرات برآورد گردید. در این مطالعه ۱۸ شغل مختلف اداری و عملیاتی (مشاغلی که عوامل زیان آور آنها اندازه گیری شده و نتایج آن در دسترس بود) مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت راهکارهای کنترل جهت کاهش ریسک های برآورد شده ارائه گردید. نتایج نشان داد که در شغل های مرتبط با ساخت و ساز در صنایع پتروشیمی، مخاطرات متعددی از جمله حوادث ناشی از انفجار و آتش سوزی، تماس با مواد شیمیایی خطرناک، کمبود اکسیژن، گاز گرفتگی، برق گرفتگی، سقوط شیء بر فرد، سقوط از ارتفاع و آسیب فیزیکی وجود دارد. بنابراین، از مجموع خطرات شناسایی شده ۲۷.۸۷٪ از خطرات در سطح قابل قبول، ۳۸.۸۹٪ از خطرات در سطح کم اهمیت، ۱۶.۶۷٪ از خطرات در سطح با اهمیت متوسط، ۵.۵۶٪ از خطرات در سطح مهم، ۱۱.۱۱٪ از خطرات در سطح بسیار مهم در این پتروشیمی قرار گرفتند. در نتیجه با تعیین مخاطرات شغلی کارگران ساخت و ساز پتروشیمی مکران چابهار به روش JHA می توان اقدامات ایمنی موثری را برای کاهش خطرات و حوادث در محیط کار این صنعت ارائه داد. به این ترتیب، توجه به سلامت و ایمنی کارگران افزایش می یابد و بهبود شرایط کاری و انجام کارهای پتروشیمی در این منطقه امکان پذیر خواهد بود.

نویسندگان

شهاب کدخدائی

کارشناس ارشد، مهندسی ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE)، دانشکده علوم پایه و فناوری های نوین، واحد الکترونیکی، ایران

بابک خمری ثانی

دکتری تخصصی، مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد علوم و تحقیقات، ایران