جایگاه ساختمان خاک در حفظ آب باران در نواحی نیمه خشک

در کشاورزی دیم که به بارندگی طبیعی وابسته است، آب نقش کلیدی در تعیین میزان تولید محصوالت ایفا می کند. این پژوهش به بررسی جایگاه ساختمان خاک در حفظ آب باران در نواحی نیمه خشک انجام گرفت. آزمایش در سه عرصه تحت دو نوع کاربری (مرتع و کشتزار) با خاک مختلف (لوم رسی، لوم رس سیلتی، لوم رس شنی، لوم شنی و شن لومی) انجام شد. نتایج نشان داد که خاکهای لوم رسی با ظرفیت نگهداری آب باران (۰.۱۸/۰۰۰)، بیشترین قابلیت را در جذب و نگهداری رطوبت از خود نشان می دهند. در مقابل، خاکهای شن لومی با ظرفیت (۰.۱۴/۰۰۰)، کمترین توانایی را در جذب و نگهداری رطوبت دارند. کاهش اندازه خاکدانه ها منجر به کاهش تخلخل و افزایش تراکم خاک می شود. این امر، هدایت هیدرولیکی اشباع خاک را کاهش داده و نفوذپذیری خاک کاهش می یابد. در نتیجه ذخیره آب باران در خاک کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

نفوذپذیری خاک ، پایداری خاکدانه ها ، کاهش شخم ، پوشش گیاهی ، ماده آلی