ارزیابی مدل های ترکیبی در تخمین درصد روغن نسبی کاملینا تحت تنش های آبی و ازت

این پژوهش به بررسی اثرات تنش توامان آبی و نیتروژنی بر درصد نسبی روغن بذر کاملینا در شرایط گلخانه ای پرداخته است. آزمایش ها در قالب طرح فاکتوریل و با سه سطح آبیاری (۱۰۰، ۷۵ و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی) و سه سطح نیتروژن (۲۲، ۱۹ و ۱۶ میلی گرم بر کیلوگرم) انجام شد. بر اساس مدل ون گنوختن، پتانسیل ماتریک خاک در کاهش ۵۰ درصد نسبی روغن کاملینا به ترتیب ۲۶۳۲۲، ۲۴۰۷۶ و ۲۱۳۶۸ سانتیمتر به دست آمد، که نشاندهنده مقاومت بالای کاملینا به تنش آبی در سطوح ازت مختلف است. همچنین درصد نسبی روغن تحت تنش آبی در سطح ازت ۱۶ میلی گرم بر کیلوگرم از سایر سطوح ازت کمتر است. مدل ون گنوختن در ترکیب با مدلهای باروری لیبیگ-اسپرینگل گل و میچرلیخ-بال برای پیشبینی پاسخ گیاه به تنش ها استفاده شدند. ترکیب مدل ون گنوختن با میچرلیخ-بال از دقت بالایی در پیشبینی درصد روغن نسبی کاملینا تحت تنش توامان آبی و ازت برخوردار است. این نتایج می تواند در بهبود مدیریت کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تنش آبی ، سطوح مختلف ازت ، مدل ون گنوختن ، مدل لیبیگ-اسپرینگل ، مدل میچرلیخ-بال ، کاملینا