تحلیل تاثیر گردشگری بر توسعه پایدار شهری با تمرکز بر جنبه های اقتصادی

تحقیق حاضر به منظور تحلیل تاثیر گردشگری بر توسعه پایدار شهری با تمرکز بر جنبه های اقتصادی شهر اهواز انجام شد. این مطالعه به لحاظ هدف به دسته تحقیقات کاربردی و از نظر روش شناسی به روشی توصیفی و تحلیلی تعلق دارد. جامعه آماری شامل سرپرستان خانوار شهر اخواز است که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران، اندازه نمونه ۳۲۸ سرپرست خانوار تعیین گردید. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته بود که شامل ۳۰ سوال و چهار مولفه مختلف می باشد. اعتبار پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به مقدار ۰.۶ تایید شد. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه ها با استفاده از آزمون علامت و آزمون فریدمن مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون علامت نشان داد که از دیدگاه ساکنین شهر اهواز، بین گردشگری و توسعه پایدار اقتصادی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، در اولین فرضیه فرعی، مشخص شد که میان گردشگری و افزایش اشتغال در شهر اهواز، ارتباط معناداری وجود دارد. در فرضیه فرعی دوم نیز، ارتباط معناداری میان گردشگری و افزایش درآمد یافت شد. در فرضیه سوم همچنین مشخص گردید که بین گردشگری و افزایش ثروت رابطه معناداری وجود دارد. به عالوه، در زمینه تاثیر پیامدهای گردشگری در توسعه پایدار اقتصادی شهر اهواز، اولویت ها به ترتیب اهمیت به این صورت هستند: ۱- درآمدزایی، ۲ - اشتغالزایی و ۳- پایداری اقتصاد شهری. نتیجه گیری این پژوهش نشان می دهد که گردشگری به عنوان یک عامل محوری در توسعه پایدار اقتصادی شهر اهواز، به افزایش اشتغال، درآمد و ثروت ساکنین کمک می کند. بنابراین، توجه به تقویت و توسعه زیرساخت های گردشگری می تواند به بهبود وضعیت اقتصادی این شهر منجر شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، گردشگری ، درآمد ، اشتغال ، شهر اهواز