هوش مصنوعی و آینده پژوهی در علوم انسانی و اجتماعی

هوش مصنوعی (AI) و آینده پژوهی به عنوان دو حوزه پیشرفته و در حال توسعه در علوم انسانی و اجتماعی، به طور چشمگیری در حال تحول و تغییر شیوه های تحقیق، تحلیل و پیش بینی در این رشته ها هستند. هوش مصنوعی با بهره گیری از توان پردازش داده های گسترده و الگوریتم های یادگیری ماشین، امکان تحلیل پیچیدگی های رفتارهای انسانی، الگوهای اجتماعی و روندهای فرهنگی را فراهم می آورد و ابزاری کارآمد برای شبیه سازی و پیش بینی تحولات آتی به دست می دهد. در مقابل، آینده پژوهی با بررسی روندهای موجود و طراحی سناریوهای محتمل برای آینده، به پژوهشگران و سیاستگذاران این امکان را می دهد تا استراتژی های موثری برای مقابله با تغییرات آینده تدوین کنند. همراستایی این دو حوزه می تواند به تقویت دقت پیش بینی ها و بهبود فرآیندهای تصمیم گیری اجتماعی کمک کند، به ویژه در مواجهه با چالش ها و فرصت های پیش روی جوامع انسانی. این مقاله به تحلیل نقش هوش مصنوعی در آینده پژوهی و تاثیر آن بر علوم انسانی و اجتماعی پرداخته و به بررسی چشم اندازهای احتمالی این دو حوزه در پیش بینی تحولات آینده می پردازد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آینده پژوهی ، علوم انسانی ، علوم اجتماعی ، پیش بینی تحولات