آموزش معکوس رویکردی نوین در تدریس مفاهیم پیچیده ریاضی
محل انتشار: اولین همایش علوم انسانی با رویکرد نوین
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 73
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HCWNT01_1339
تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
آموزش معکوس به عنوان یکی از رویکردهای نوین در عرصه آموزش، در سال های اخیر توجه بسیاری از پژوهشگران و معلمان را به خود جلب کرده است. این روش با بهره گیری از فناوری های نوین، تلاش می کند تا جایگاه آموزش رسمی در کلاس درس را بازتعریف کند و با تغییر در زمان بندی و محتوای ارائه، زمینه ای برای یادگیری عمیق تر، فعال تر و شخصی سازی شده تر فراهم آورد. در این رویکرد، انتقال مفاهیم اولیه و پایه ای از طریق منابعی مانند ویدئوهای آموزشی، پادکست ها، یا متون دیجیتال، خارج از کلاس و در زمان فراغت دانش آموز انجام می شود و زمان کلاس به فعالیت هایی چون حل مسئله، گفت وگوی گروهی، تحلیل مسائل، پروژه های تیمی و پشتیبانی فردی اختصاص می یابد. هدف این پژوهش بررسی نقش آموزش معکوس در بهبود یادگیری مفاهیم پیچیده ریاضی در بین دانش آموزان دوره متوسطه اول است؛ مفاهیمی که معمولا در روش های سنتی به دلیل ماهیت انتزاعی و پیچیده شان، با دشواری هایی در درک و فهم مواجه اند.در این پژوهش، با اجرای آموزش معکوس در تدریس برخی از مباحث ریاضی پایه هشتم نظیر چندجمله ای ها، معادلات درجه دوم و روابط خطی، میزان درک مفاهیم، مشارکت دانش آموزان، و عملکرد تحصیلی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهند که استفاده از این روش، به میزان قابل توجهی موجب افزایش انگیزه، درگیری شناختی، خودتنظیمی در یادگیری و بهبود نمرات دانش آموزان شده است. دانش آموزان فرصت یافته اند که خارج از کلاس، با سرعت و شیوه یادگیری دلخواه خود مفاهیم پایه را دریافت کنند و در کلاس با تسلط بیشتری به حل مسائل بپردازند. این تغییر در ساختار زمانی و محتوایی آموزش، به معلمان نیز امکان داده تا نقش هدایت گر و تسهیل گر را به شکلی موثرتر ایفا کرده و از زمان کلاس به شکل بهینه تری استفاده نمایند.در مجموع، پژوهش حاضر نشان می دهد که آموزش معکوس می تواند به عنوان رویکردی اثربخش برای آموزش مفاهیم پیچیده ریاضی مورد استفاده قرار گیرد، مشروط بر آنکه زیرساخت های مناسب فراهم باشد و معلمان، دانش آموزان و خانواده ها آمادگی لازم برای پذیرش این تغییر را داشته باشند. این مدل آموزشی، نه تنها شیوه ای برای انتقال مفاهیم درسی است، بلکه گامی به سوی توانمندسازی دانش آموزان برای یادگیری مستقل، مشارکتی و مبتنی بر حل مسئله تلقی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طاهره محبی
فوق لیسانس ریاضی کاربردی گرایش آنالیز عددی دانشگاه ملایر، دبیرستان متوسطه ی اول حیات شهرستان همدان