بررسی شیوه های خلاق تدریس و پرورش خلاقیت در دانش آموزان مقطع ابتدایی

ارتقا و رشد خلاقیت در دوران کودکی در تمام طول عمر فرد تاثیرگذار است، لذا می تواند تا حد بسیار زیادی پیشرفت کشورها را نیز تحت الشعاع خود قرار دهد. نظام آموزشی برای پرورش خلاقیت کودکان و نوجوانان نیازمند تحولات اساسی است و معلمان و روش تدریس آن ها از عناصر کلیدی این نظام هستند. روش تدریس خلاق از مهمترین عناصر موثر بر تحقق اهداف آموزشی است و معلمان از این طریق در شناسایی علایق و زمینه های رشد خلاقیت و نوآوری دانش آموزان بسیار مثمر ثمر می باشند. لذا مطالعه حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و ابزار کتابخانه ای با هدف بررسی نقش معلمان و مدیران در پرورش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی و شیوه های پرورش خلاقیت در آنان انجام شده است. بهترین سن برای ارتقای خلاقیت در سنین کمتر از ده سالگی رخ می دهد. از این رو، از میان معلمان مقاطع مختلف تحصیلی، نقش معلمان ابتدایی در ایجاد و تقویت خلاقیت از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در پایان نیز با توجه به موضوع مطالعه و با هدف مشکلگشایی پیشنهاداتی ارائه شدند. در مجموع توصیه می شود دوره های آموزشی ضمن خدمت جهت تقویت قوه خلاقیت معلمان برگزار گردد و نحوه تدریس آنان به صورت ادواری سنجش و ارزیابی شود.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، دانش آموزان خلاق ، روش تدریس ، معلمان ابتدایی