تحلیل سخنان امام حسین (علیه السلام) از مکه تا کربلا بر مبنای کنش گفتاری سول

شخصیت امام حسین (علیه السلام) و واقعه عاشورا اهمیت زیادی در تاریخ و فرهنگ مسلمانان به خصوص شیعیان دارد. اندیشمندان زیادی در حوزه های مختلف، به ویژه علوم انسانی در این باره کار کرده اند. از این حیطه ها، تحلیل ارتباط کلامی امام با روش های جدید زبان شناسی است که نظریه ی کنش گفتاری یکی از آنهاست. تحلیل کنش های گفتاری سخنان و نامه های امام حسین (علیه السلام) از مکه تا کربلا زمانی تهدید امون شکل جدی تری به خود گرفته است که می تواند اندیشه های پنهان قیام حسینی و موقعیت ایشان و مردم را در آن زمان، به شکلی واقع گرایانه بازنمایی نماید و زوایای پنهان آن را آشکار سازد. کنش گفتاری بر این پایه استوار است که سخن، نه تنها بیان مطالب و توصیف آنهاست بلکه با تاثیری که بر مخاطب می گذارد اعمالی را در زندگی واقعی انجام می دهد. پژوهش در این تحقیق بر آن است ابتدا نظریه کنش گفتاری را معرفی کند و با اشاره به بافت کلی متن، نمایی فراگیر از زمان و شخصیت خود امام (علیه السلام) ارائه کند سپس با توجه به بافت موقعیتی خاص، کنش های گفتاری حضرت را از مکه تا کربلا بررسی کند و بسامد آنها را بسنجد و معانی غیر مستقیم شان را دریابد. در آخر محقق به این نتیجه رسید که به دلیل تمرکز امام (علیه السلام) بر آگاهی بخشی، کنش اظهاری به صورت مستقیم و غیر مستقیم بسامد بیشتری را دارا است. بسامد کنش های عاطفی مستقیم و غیر مستقیم چندان تفاوت ندارند ولی بسامد کنش های ترغیبی و تعهدی و اعلامی در حالت غیر مستقیم بیشتر به کار رفته است.