بررسی و تحلیل مولفه های ادبیات پساساختمار در دو رمان برتر قرن بیستم «موسم هجرت به شمال» نوشته طه صالح و «دل تاریکی» اثر جوزف کنراد

پس از جنگ جهانی دوم، گونه ادبی جدیدی با نام ادبیات پساساختمار به وجود آمد که اغلب نوشته هایی می پردازد به موضوعاتی مانند رهایی از استعمار و کسب استقلال سیاسی و فرهنگی برای مردمی که سال ها تحت سلطه استعمار بوده اند؛ همچنین دیدگاهی انتقادی نسبت به متونی که لحنی ژاردبرمنشانه و استعماری دارند. در همین راستا، پژوهش مذکور تلاش کرده است تا با رویکردی توصیفی- تحلیلی و تطبیق عناصر ادبیات پساساختماری بر رویدادها و اشخاص دو رمان «موسم هجرت به شمال» نوشته طه صالح و «دل تاریکی» اثر جوزف کنراد- لهستانی بپردازد. نتایج نشان آن دارد که بسیاری از مولفه های پساساختماری در این دو رمان بازتابی یافته است. صالح در رمان خود ضمن کشیدن چشم انداز غرب، استعمار و نگاه استعمارگر به سنت ها و باورهای بومی را به چالش می کشد و همانندی زیادی در عملکرد آنان در قبال فضای مذکور وجود دارد.

کلیدواژه ها:

طه صالح ، جوزف کنراد ، موسم هجرت به شمال ، دل تاریکی ، پساساختماری ، رمان